مروری بر یافته های پژوهش های گیاه سیر در ایران

سیر از نظر تولید در بین گیاهان سوخوار۴، پس از پیاز خوراکی در رتبه دوم  قرار دارد و در بین همه سبزی­ها بیشترین درصد ماده خشک را دارد. تاریخ کاشت توصیه شده بسته به شرایط اقلیمی و همگروه۵ در منطقه های مختلف کشور از ۱۵ شهریورتا ۱۵ آبان متغیر است. اگرچه برخی از همگروه­های سیر کشور گل­دهنده هستند، اما گرده این همگروها سترون ­است و بذر تولید نمی­کند. مصرف زیاد نیتروژن موجب افزایش بیماری زنگ سیر و کاهش ویژگی های کیفی می­شود. در سیستم آبیاری قطره­ای در مقایسه با آبیاری سطحی مصرف آب به ­مقدار چشمگیری کاهش و کارایی مصرف آب افزایش می­یابد. مقایسه دو سیستم آبیاری سطحی و بارانی نشان دادکه بهره­وری آب، بذر (سیرچه۶)، کود شیمیایی و سم های گیاهی در سیستم آبیاری بارانی بسیار بیشتر از آبیاری سطحی است. در کشت همراه سیر، اسفناج، اسفرزه، همیشه بهار و شنبلیله با نسبت برابری زمین، از یک بیشتر می شود، بنابراین کشت هم زمان سیر با این گیاهان سودمند می­باشد. علف­کش گل (اکسی­فلوروفن) علف­های ناخواسته (هرز)۷ را در کشت­زارهای سیر کنترل می­کند. زنگ سیر مهم­ترین بیماری این محصول در کشور است.

کلیدواژه ها:

انبارمانی ، سیرچه ، گل دهنده