نقش میانجی خود شفقت ورزی در رابطه بین ذهن آگاهی و تحمل پریشانی معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خود شفقت ورزی در رابطه بین ذهن آگاهی و تحمل پریشانی معلمان انجام شد. این پژوهش بنیادی، مقطعی و توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن شامل معلمان مقطع ابتدایی شهر مشهد در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ بود. تعداد ۲۵۰ نفر از این معلمان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس شفقت به خود، پرسشنامه پنج عاملی ذهن آگاهی و مقیاس تحمل پریشانی پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند. اثر مستقیم خود شفقت ورزی و ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی معنادار است (۰۵/۰>p). اثر غیرمستقیم ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی از طریق خود شفقت ورزی معنادار است (۰۵/۰>p). همچنین مدل مربوط به نقش میانجی خود شفقت ورزی در رابطه بین ذهن آگاهی و تحمل پریشانی برازش خوبی دارد (۹۴/۰ =CFI، ۹۲/۰ =NNFI، ۹۴/۰ =IFI، ۹۱/۰ =GFI، ۰۷۹/۰ =RMSEA). خود شفقت ورزی نقش غیرمستقیمی در افزایش اثر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی معلمان دارد. توجه به این عوامل روان شناختی می تواند نقش مهمی در افزایش تحمل پریشانی معلمان و همچنین پیشگیری از آسیب های جسمی و روان شناختی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تحمل پریشانی ، خود شفقت ورزی ، ذهن آگاهی