ورزش و رفتارهای حامی محیط زیست بازدیدکنندگان ازپارک های عمومی

اخیرا در زمینه مدیریت مقصد گردشگری، تشویق افراد به انجام رفتارهای حامی محیط زیست در حال گسترش است. در این راستا، در این پژوهش، ابعاد درگیری محیطی بازدیدکنندگان (انس و عاطفه، فعال سازی و فرآیند شناختی) به عنوان نقش میانجی در ارتباط بین کیفیت محیط درک شده و رفتار حامی محیط زیست به صورت یک مدل در نظر گرفته شده و همچنین نقش تعدیل کنندگی نوع بازدیدکنندگان (ورزشی و غیرورزشی) در این ارتباطات بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش، بازدیدکنندگان یک پارک عمومی مبتنی بر طبیعت در شهر ساری، استان مازندران بودند. داده های حاصل از ۳۹۴ پرسشنامه از طریق آزمون معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شد. نتایج حاکی از تائید نقش میانجی فرآیند شناختی (t=۳.۵۵, β=۰.۱۰۷) و عدم تائید نقش میانجی انس و عاطفه (t=۱.۰۳, β=۰.۰۴۸) و فعال سازی (t=۰.۰۰۶, β=۰) بوده است. همچنین مشخص شده که بین بازدیدکنندگان ورزشی و غیرورزشی تفاوت معنی داری در ارتباط بین کیفیت محیط درک شده و رفتار حامی محیط زیست به واسطه ابعاد درگیری محیطی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مقاصد مبتنی بر طبیعت ، بازدیدکنندگان ورزشی ، انس و عاطفه ، فعالسازی ، فرآیند شناختی