پهنه بندی فصلی شوری آب زیرزمینی در دشت داراب، استان فارسی براساس خشکترین سال آبی

با توجه به اهمیت جنبه کیفی منابع آب در مصارف مختلف، بخصوص بخش کشاورزی، بسیاری از مطالعات منابع آب معطوف به این موضوع شده است. هدف ازاین تحقیق، مطالعه تغییرات فصلی در هدایت الکتریکی (شوری) آب زیرزمینی دشت داراب و بررسی وجود ارتباط مکانی بین داده های در دسترس می باشد. به این منظورازروش های زمین آماری (کریجینگ) استفاده شده است و پس از مدلسازی و تست مدل ها، اقدام به پهنه بندی شوری آب زیرزمینی برای فصول مختلف در سال آبی مورد نظرشده است. داده های مورد استفاده در این تحقیق مربوط به خشک ترین سال آبی طی ۲۵ سال اخیر بوده است. بررسی اولیه داده ها نشان داد که توزیع آنها از نرمال فاصله دارد. لذا با اعمال تبدیل لگاربتمی سعی گردید که داده ها را به توزیع نرمال نزدیک نمود. همچنین روند داده ها که از درجه ۲ می باشد. از داده ها حذف گردید. در فرآیند مدلسازی، لحاظ ناهمسانی، نتایج را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید و نشان داد که داده ها به شکل مکانی ناهمسان هستند. همچنین با انجام آزمون و خطاهای مکرر، روش کریجینگ Simple با مدل Exponential برای سمیواریوگرام، بعنوان کارآمدترین روش مورد استفاده قرارگرفتند. نتایج نشان داد که هم در مرحله مدلسازی و هم در مرحله تست. مدل مربوط به فصل بهاردارای بیشترین دقت می باشد و کمترین دقت در مرحله مدلسازی مربوط به فصل زمستان و در مرحله تست، مربوط به فصل پاییز می باشد. نتایج پهنه بندی نیز نشان داد که عمده تغییرات هدایت الکتریکی در جهت شمال شرقی به جنوب غربی می باشد. همچنین نقشه های پهنه بندی نشان میدهند که محدوده شوری در هر فصل، می تواند تحت تاثیر شرایط فصلی از نظر بارندگی و برداشت از سفره آب زیرزمینی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هدایت الکتریکی ، زمین آمار ، کریجینگ ، سمیواریوگرام