عوامل فرصت سوزی از منظر نهج البلاغه

همچنان که فرصت ها بر اثر عواملی خلق می گردند و برخی شرایط و زمینه ها در تکوین فرصت اثر می گذارد، درباره هدررفت فرصت ها نیز همین امر صدق می کند. به عبارتی، زمینه ها و عواملی وجود دارند که سبب عدم بهره برداری فرصت ها می گردند؛ یعنی این عوامل موجب فرصت سوزی می شوند. این تحقیق، با استفاده از آموزه های نهج البلاغه و دیدگاه های دینی و فرادینی به مبحث عوامل فرصت سوز و مباحث پیرامون آن پرداخته شده است که با استفاده از منابع کتابخانه ، به روش کیفی و به صورت توصیفی-تحلیلی نگاشته شده است. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که عوامل و شرایط فرصت سوزی، انواع و اشکال مختلفی دارند. برخی فردی و روان شناختی و برخی هم اجتماعی هستند. تعدادی از این عوامل را می توان به شکل راحت تری کنترل نمود؛ اما برخی به سختی به انقیاد درمی آیند. امام علی(علیه السلام) همچنان که از شرایط و عوامل تکوین و خلق فرصت سخن گفته اند، از عوامل و شرایط فرصت سوزی نیز صحبت کرده اند که این نوشتار به این عوامل اختصاص دارد.

کلیدواژه ها:

فرصت ، فرصت سوزی ، نهج البلاغه ، امیرالمومنین (ع)