بررسی ثمرات سواد آموزی در پیشرفت شاخصهای زندگی زنان سوادآموز

از زمان تشکیل نهضت سوادآموزی برای ایجاد فرصت یادگیری بزرگسالان تاکنون پیشرفت چشمگیری در راستای تحقق برخی از اهداف در نظر گرفته شده صورت گرفته است.هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش سواد آموزی در پیشرفت شاخصهای کیفیت زندگی( نقش هیجانی، سلامت روانی، عملکرد جسمانی، درد بدنی، نقش جسمانی، نشاط و عملکرد اجتماعی) زنان سوادآموز استان تهران، شهرستان دماوند بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان سوادآموز و بیسواد شهرستان دماوند می باشد. که از بین آنها نمونه ای به حجم ۲۰۰ نفر (۱۰۰ نفر از زنان سوادآموز و ۱۰۰ نفر زنان بیسواد) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه کیفیت زندگی (۳۶SF ) استفاده شد که روایی و پایایی مقیاس مذکور توسط ملاکهای روانسنجی احراز شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا)و تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل یافته های پژوهش نشان داد که بین زنان سوادآموز و زنان بیسواد از لحاظ ابعاد کیفیت زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد، به این شیوه که زنان سوادآموز از ابعاد کیفیت زندگی (نقش هیجانی، سلامت روانی، عملکرد جسمانی، نقش جسمانی، نشاط و عملکرد اجتماعی) بالاتری برخوردار بودند (بین مولفه ی درد بدنی زنان سواد آموز و زنان بیسواد تفاوت معنی داری یافت نشد.) در نتیجه می توان گفت که زنان سوادآموز نسبت به زنان بیسواد از کیفیت زندگی مطلوبتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج تحقیق حاضر و نقش سواد در پیشرفت شاخصهای زندگی پیشنهاد می شود به شرایط سواد آموزی و تحصیل زنان توجه بیشتری شود، چرا که با افزایش آگاهی که از کانال تحصیل به دست می آید، زمینه رشد، شکوفایی و اعتلای خانواده و متعاقب آن جامعه فراهم می گردد.

کلیدواژه ها:

زنان ، سوادآموزی ، بیسوادی و کیفیت زندگی