بازی های کلاسی و نقش آن بر تقویت هوش و خلاقیت دانش آموزان

. بازی عمده ترین شکل فعالیت کودک و مناسب ترین آن برای بروز و رشد استعداد و خلاقیت او به شمار می رود. بازی نقش بزرگی در زندگی و رشد کودک دارد. ضمن بازی بسیاری از خصوصیات مثبت در او پرورش می یابد. آغاز رشد آفرینندگی و خلاقیت در کودکان، در سنین آمادگی و پیش از دبستان است. در این سن، فعالیت کودک نسبت به دوران خردسالی تغییر می یابد و روابط جدیدی میان تفکر و عمل وی پدید می آید و احساس نشاط و سرزندگی بعد از بازی می تواند راهگشای حل بسیاری از مشکلات باشد. بازی آموزشی خوب، تفکر و برنامه ریزی را در دانش آموزان تشویق می کند( ذوفن و لطفی پور، ۱۳۸۰). براساس نظریات پیاژه و ویگوتسکی، بازی اصلی ترین عامل رشد شناختی کودک و یکی از روش های فکری قابل دسترس برای خردسالان است. کودکان در قالب بازی با درک واقعیت ها و کنترل مهارت های شخصی به تعادل دست می یابند

کلیدواژه ها:

بازی ، مدرسه ، شناخت افکار و احساسات کودکان ، ارتقاء مهارتهای اجتماعی ، اصلاح رفتار ، معلمان