سازگاری جوامع محلی مازندران با محیط زیست در گذر زمان

بسیاری از روشهایی که در گذشته برای مدیریت منابع در راستای تولید و تامین نیازهای جوامع استفاده می شد شاید امروز به واسطه افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش نیازها کاربردی نباشد اما از بخش هایی از آنها می توان الهام گرفت و حتی همچنان استفاده کرد.با استفاده از تجاربی که از گذشته بر جای مانده و تلفیق آن با روشهای جدید، می توان مبدع روشهایی بود که از مصرف کودها و سموم شیمیایی متعدد (که باعث از بین رفتن جاندارانی نظیر مارهای آبی ، قورباغه ها، کرمهای خاکی ، زالو، لاکپشت ، ماهی ها و بسیاری از حشرات و ریزجانداران در خاک شده) و پلاستیک که غیرسازگار با محیط زیست و آلوده شدن محیط کشت و جذب آن توسط گیاهان و در نهایت مصرف آن توسط خودمان است جلوگیری شود. همچنین بهرهمندی از روش-های سنتی در انتخاب زوایای مهم در امر ساخت مسکن ، نحوه نگهداری مواد غذایی ، نوع بهرهمندی از حیوانات اهلی ، دادوستد، تعاون و همیاری جوامع انسانی ، می تواند در بهبود کیفیت زندگی روزمره امروزی و نجات محیط زیست مفید و موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

دانش سنتی ، جوامع محلی ، انسان و محیط زیست ، آمایش سرزمین