مطالعه افزودنی های فلزی در پیشرانهای موشکی

فلزاتی مانند آلومینیوم، منیزیم، کربن سیاه، آلیاژهای آنتروپی بالا (HEAs)، بور و هیدریدهای فلز سبک به دلیل پتانسیل آنهابرای افزایش عملکرد سوختهای موشک و افزایش نرخ رگرسیون سوخت مورد مطالعه قرار گرفته اند. قدرت مکانیکی اینافزودنی ها به دلیل حرارت بالای اکسیداسیون و احتراق آسان در محفظه احتراق است که به طور قابل توجهی نرخ رگرسیونسوخت را بهبود می بخشد. با این حال، پیچیدگی های اضافی میتواند در نتیجه افزودن این مواد افزودنی ایجاد شود، مانندتغییر در O/F بهینه در طول عملیات و تغییرات در خواص مکانیکی و رئولوژیکی سوخت. تحقیقات بیشتری برای بهینه سازیشکل و کمیت این افزودنی ها برای دستیابی به حداکثر مزایای عملکرد و در عین حال به حداقل رساندن هرگونه اثراتنامطلوب بر پارامترهای دیگر مانند ضربه خاص و سرعت اگزوز مورد نیاز است. آلیاژهای آنتروپی بالا (HEAs) نیز به دلیلپتانسیل آنها به عنوان مواد کاتالیزوری در واکنش های تبدیل شیمیایی و تبدیل انرژی مورد توجه قرار گرفته اند. HEA ها بهدلیل مساحت سطح بالا، انرژی جذب ناشی از چند عنصر و ساختار اتمی غیر معمول با اعوجاج شبکه قابل توجه و تنشپسماند، عملکرد کاتالیزوری بهتری نسبت به آلیاژهای معمولی دارند. با این حال، مطالعات در مورد توسعه و کارایی فلزات وآلیاژهای نانوکاتالیست هنوز کم است.

کلیدواژه ها:

افزودنی های فلزی ، آلومینیوم ، پیشرانه ها موشکی ، نانوذرات فلزی