تحلیل ساختاری و درون مایه ای نامه ها در تاریخ بیهقی

نامه یکی از ابزارهای برقراری ارتباط میان انسان هاست که از دیرباز مورد استفاده آن ها بوده است. نامه های موجود در منابع فارسی از جهات مختلف درخور مطالعه و تحقیق هستند. هدف و مساله اصلی رساله حاضر که با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، بررسی و مقایسه ساختار و درونمایه انواع نامه ها می باشد. شواهد نشان می دهد که در تاریخ بیهقی، نامه ها در این دسته ها جای می گیرند: توقیع؛ خصوصی؛ مشافهه؛ منشور؛ فتح نامه؛ سوگندنامه؛ پیمان نامه؛ معمانامه؛ مواضعه؛ گشادنامه؛ ملطفه. از دید ساختاری در تاریخ بیهقی به ندرت نامه ها با نام خداوند شروع شده است و همچنین در مورد نامه ها در این اثر باید گفت که هرگز جنبه اطناب به خود نمی گیرند و از مترادفات، صنایع لفظی، ترکیبات عربی، مشحون هستند. همچنین، جمله ها، کوتاه و مستقل و از نظر معنی به هم پیوسته بوده و الفاظ و افعال و روابط، در جمله های پی در پی تکرار می شوند و این امر، نثر را در مواردی به زبان محاوره نزدیک تر کرده است.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، نامه ، ساختار ، درونمایه ، محتوا ، مقایسه