بازپژوهشی پیرامون نقش سنت در تفسیر از منظر قرآنیون شیعی

در قرن معاصر با تاثیرپذیری از افکار سید جمال­الدین اسدآبادی، نیازها و شرایط سیاسی- اجتماعی جامعه، جریانی به نام «قرآنیان شیعه» در ایران شکل گرفت که بارزترین مشخصه آنان، کنار نهادن احادیث ائمه(ع) در فهم قرآن شناخته شده است. مطالعه آثار آنان نشان می­دهد، دیدگاه شان با سایر قرانیون تفاوت هایی را دارد. هدف این نوشتار بررسی نقش سنت در مبنا و رویکرد منتسبین به این جریان با استناد به نصوص خودشان است، ازاین رو با روش تحلیلی-توصیفی، دیدگاه آنان در سه موضوع (تفسیر و تاویل، کفایت قرآن (بهره­مندی از سنت در مباحث اعتقادی و نیز در تبیین احکام و جزئیات)، شروط پذیرش روایت) جمع آوری و فارغ از ارزیابی صحت واکاوی شده است. یافته­ها حاکی از آن است که با این حجم از تفاوت­ها و تناقضات، خطا در به کارگیری رویکردها و...، جریان به حساب آوردن آنان موضوعی قابل تامل است. از تناقض بین آراء آنان با یکدیگر، عدم پایبندی به مبانی و تغییر نظراتشان در طول حیات فکری­شان، سستی مبانی آنان نتیجه می­شود.

کلیدواژه ها:

قرآنیان شیعه ، تفسیر ، کفایت قرآن ، سنت ، پایبندی به مبانی