رویکرد تاریخی نگری به قرآن با تاکید بر اصطلاح دخیل باستان متاخرLate Antiquity از سوی خاورشناسان

در حوزه تفسیر قرآن، دو رویکرد کلی تاریخی و غیرتاریخی، قابل بررسی است. عدم توجه به این تفکیک و عدم توجه به سنخ رویکردی (نه روشی) موجب سوء تفاهمات جدی در تلقی تعارض نتایج تفسیری این دو رویکرد است. دوگانه تفسیر تاریخی و غیرتاریخی، بیشتر از آن که یک دوگانه مانعه الجمع باشند؛ دوگانه ای مکمل اند. از سوی دیگر تحلیل حافظه تاریخی، در مقایسه با گزارش های تاریخی، اهمیتی دوچندان دارد. نادیده انگاشتن یا کم بها دادن به حافظه تاریخی و بزرگنمایی گزارش های تاریخی، می تواند تحلیل همان گزارش های تاریخی را نیز با مشکل مواجه کند. یکی از اصطلاحات پررنگ در ادبیات مسیحی – که به ادبیات تفسیر قرآن نیز راه پیدا کرده است- اصطلاح دوران باستان متاخر است. تحلیل و برداشت غربیان از متون دینی را نمی توان بدون توجه به حافظه تاریخی در غرب به ویژه در دوران عهدباستان متاخر تحلیل کرد. آنچه در دوران باستان متاخر و در ادامه در دوران قرون وسطی مشاهده می شود؛ بیشتر از هرچیز خوی جنگ و غارت و وحشیگری است.

کلیدواژه ها:

تاریخی نگری ، باستان متاخر ، قرآن کریم ، Late Antiquity ، خاورشناسان