بازاندیشی درمفهوم حق طلاق در آیات قرآن

طلاق در لغت عرب به معنای رها کردن است و این اصطلاح از قبل از ظهور اسلام در بین اعراب به عنوان لفظی برای جدا شدن از همسر استفاده می شده است. در شرع اسلام صور مختلفی از طلاق مطرح است و به طورکلی طلاق از اختیارات مرد عنوان می شود. این در حالی است که با تاکید بر این مساله در منابع فقهی و قوانین مدنی، مشکلات حقوق بشری در راستای زیرسوال بردن گرایشات زن ستیزانه موازین اسلامی بوجود آمده است. هدف از این پژوهش بازاندیشی در آیات قرآن در مورد حق طلاق است. این مقاله درصدد پاسخگویی به این سوال است که تا چه حد می توان به بنیان های قرآنی مساله حق طلاق استناد کرد و آیا این موضوع که طلاق از اختیارات مرد می باشد و این مرد است که باید در مورد طلاق تصمیم گیری نماید تا چه اندازه مبنای قرآنی دارد؟براساس یافته های این پژوهش که با مقایسه تطبیقی آیات ازدواج و طلاق صورت گرفت، دریافت شد که آیات مربوط به ضروری بودن رضایت زن در ازدواج، دستور به مودت و رحمت بین زوجین، اختیارات زن در ازدواج و طلاق، لزوم توافق و تراضی طرفین در عقد، اختیار زنان کنیز و آزاد در امر ازدواج و طلاق توافقی نشان می دهند که باید در مفهوم حق و اختیار طلاق به مردان بازاندیشی صورت گیرد و مستندات قرآنی آن با روش های انتقادی مورد مطالعه قرار گیرد. به عبارت دیگر نمی توان پذیرفت که بر مبنای آیات قرآن، ازدواج که رکن اصلی آن تراضی طرفین و به قصد همدلی و مودت است در زمان جدایی، تنها در اختیاریکی از زوجین باشد.

کلیدواژه ها:

طلاق ، حق طلاق ، اختیار ، موازین اسلامی ، آیات طلاق ، قرآن