بررسی رویکرد های مختلف تدریس در مدارس
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 159
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_127
تاریخ نمایه سازی: 10 مهر 1403
چکیده مقاله:
رویکردهای مختلف تدریس در مدارس نقش کلیدی در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان ایفا می کنند. این مقاله به بررسی و تحلیل تاثیر این رویکردها بر فرایند آموزش و یادگیری در مدارس پرداخته است. تدریس به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام آموزشی، مستلزم استفاده از روش های گوناگون و نوآورانه است تا بتواند نیازهای مختلف دانش آموزان را برآورده سازد. این رویکردها شامل تدریس مستقیم، تدریس مشارکتی، یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری مبتنی بر پروژه، و تدریس مبتنی بر فناوری است که هرکدام با ویژگی های خاص خود، اهداف متفاوتی را دنبال می کنند.تدریس مستقیم که از سنتی ترین روش های آموزشی محسوب می شود، به طور عمده بر انتقال اطلاعات از معلم به دانش آموزان متمرکز است. این رویکرد، اگرچه به سازماندهی بهتر محتوای درسی کمک می کند، اما ممکن است باعث کاهش تعامل و خلاقیت دانش آموزان شود. از سوی دیگر، تدریس مشارکتی به عنوان رویکردی نوین، بر اهمیت همکاری و تعامل دانش آموزان تاکید دارد و مهارت های اجتماعی و ارتباطی آن ها را تقویت می کند. در این روش، دانش آموزان از طریق بحث و تبادل نظر، به درک بهتری از مفاهیم درسی دست پیدا می کنند.یادگیری مبتنی بر مسئله و یادگیری مبتنی بر پروژه نیز از جمله رویکردهای فعال و دانش آموزمحور هستند که بر ایجاد چالش های واقعی برای دانش آموزان تاکید دارند. این روش ها به طور موثری مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی را در دانش آموزان تقویت می کنند و آن ها را برای مواجهه با مسائل دنیای واقعی آماده می سازند. در یادگیری مبتنی بر پروژه، دانش آموزان با انجام پروژه های تحقیقاتی و عملی، علاوه بر یادگیری مفاهیم درسی، مهارت های عملی و کاربردی نیز کسب می کنند.تدریس مبتنی بر فناوری به عنوان یکی از جدیدترین رویکردها، با استفاده از ابزارهای دیجیتال و فناوری های نوین، زمینه ای را فراهم می آورد که یادگیری را برای دانش آموزان جذاب تر و موثرتر کند. این رویکرد به بهبود دسترسی به منابع آموزشی و افزایش انگیزه یادگیری کمک می کند و معلمان را قادر می سازد تا با استفاده از نرم افزارها و پلتفرم های آموزشی، فرایند تدریس را به روز کنند.این مقاله با بررسی مزایا و معایب هر یک از این رویکردها نشان می دهد که هیچ رویکردی به تنهایی نمی تواند به طور کامل نیازهای آموزشی دانش آموزان را برآورده سازد. در نتیجه، ترکیبی از روش های مختلف تدریس با توجه به نیازها و شرایط مختلف آموزشی، می تواند به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری کمک کند. این مقاله بر اهمیت انعطاف پذیری و نوآوری در انتخاب رویکردهای تدریس تاکید کرده و به معلمان و سیاست گذاران آموزشی توصیه می کند تا به ترکیب هوشمندانه ای از این روش ها در فرایند آموزش روی آورند.کلمات کلیدی: بررسی، رویکرد های ،مختلف ،تدریس ، مدارس
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهه سبحانی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور کرمان
فریبا خسروی
کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی دانشگاه پیام نور اهواز
محسن جوادی
کارشناسی ارشدعلوم تربیتی گرایش برنامه ریزی آموزشی دانشگاه آزاد دزفول