استراتژی اثربخشی برنامه های آموزشی بر مهارت های ارتباطی و حل تعارض دانش آموزان

مقاله "اثربخشی برنامه های آموزشی بر مهارت های ارتباطی و حل تعارض دانش آموزان" به بررسی تاثیر برنامه های آموزشی طراحی شده بر بهبود مهارت های ارتباطی و توانایی های حل تعارض در دانش آموزان پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی میزان تاثیرگذاری این برنامه ها بر تقویت مهارت های ارتباطی و کاهش تعارضات میان دانش آموزان در محیط مدرسه بود.این پژوهش به روش شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه دوم در مدارس شهر تهران بود. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای انجام شد و ۱۲۰ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. این دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه ۶۰ نفری تقسیم شدند: گروه آزمایش و گروه کنترل.گروه آزمایش در طول یک ترم تحصیلی تحت برنامه های آموزشی ویژه ای قرار گرفتند که شامل مهارت های ارتباط موثر، مدیریت تعارض، همکاری گروهی، و افزایش توانایی های گوش دادن فعال بود. این برنامه ها توسط معلمان و مشاوران آموزش دیده به صورت کارگاه های آموزشی، بازی های نقش آفرینی، و فعالیت های گروهی ارائه شد. گروه کنترل به روش های معمول و بدون هیچ برنامه آموزشی اضافی تحت آموزش قرار گرفتند.برای سنجش مهارت های ارتباطی و حل تعارض دانش آموزان از پرسشنامه های استاندارد و معتبر استفاده شد. این پرسشنامه ها شامل سوالاتی در مورد توانایی دانش آموزان در برقراری ارتباط موثر، مدیریت تعارضات، همکاری گروهی و گوش دادن فعال بود. این ارزیابی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه انجام شد.نتایج تحلیل های آماری نشان داد که برنامه های آموزشی به طور معناداری مهارت های ارتباطی و حل تعارض دانش آموزان را بهبود بخشیده است. دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پیشرفت قابل توجهی در مهارت های ارتباطی و توانایی های حل تعارض نشان دادند. به طور خاص، نتایج نشان داد که دانش آموزانی که تحت برنامه های آموزشی ویژه بودند، توانایی بیشتری در برقراری ارتباط موثر، مدیریت تعارضات و همکاری گروهی داشتند. آن ها همچنین در مقایسه با گروه کنترل، اعتماد به نفس بیشتری در مواجهه با تعارضات و مشکلات داشتند و توانایی های گوش دادن فعال آن ها بهبود یافته بود.پژوهش همچنین به محدودیت هایی نظیر نمونه گیری از یک منطقه جغرافیایی خاص و مدت زمان محدود برنامه های آموزشی اشاره کرده است. بنابراین، پیشنهاد می شود که تحقیقات بیشتری با نمونه های بزرگتر و متنوع تر و بررسی تاثیرات بلندمدت این برنامه ها انجام شود.در نتیجه گیری، این پژوهش بر اهمیت استفاده از برنامه های آموزشی ویژه در مدارس برای بهبود مهارت های ارتباطی و حل تعارض دانش آموزان تاکید دارد و پیشنهاد می دهد که معلمان و مسئولان آموزشی با طراحی و اجرای این برنامه ها به تقویت مهارت های ارتباطی و کاهش تعارضات دانش آموزان کمک کنند. این یافته ها می تواند برای معلمان، مشاوران و سیاست گذاران آموزشی در جهت طراحی و اجرای برنامه های آموزشی موثر و کارآمد مورد استفاده قرار گیرد.پیشنهاد می شود که مدارس با اجرای برنامه های مشابه و توجه به نیازهای آموزشی و روانی دانش آموزان، به بهبود وضعیت ارتباطی و کاهش تعارضات میان دانش آموزان کمک کنند. این رویکرد می تواند به توسعه کلی مهارت های ارتباطی و حل تعارض و موفقیت تحصیلی دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، حل تعارض ، برنامه های آموزشی ، دانش آموزان ، آموزش مهارت های نرم.