اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوار فکری دانش آموزان دچار اختلال اضطراب فراگیر

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوار فکری دانش آموزان دچار اختلال اضطراب فراگیر می باشد. این پژوهش از نوع طرح های نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ بودند. نمونه پژوهش، شامل ۳۰ نفر بود که از بین جامعه مذکور، به صورت هدفمند انتخاب شدند و در مرکز مشاوره تن و روان مشهد تحت مداخله قرار گرفتند. پرسشنامه این پژوهش، نشخوار فکری نولن هوکسما بود و برای مداخله از طرحواره درمانی یانگ استفاده گردید. اطالعات جمع آوری شده به کمک روش های آماری توصیفی میانگین و انحراف معیار و روش های آماری استنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طرحواره درمانی باعث کاهش نشخوار فکری می شود. مبتنی بر نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان از روش طرحواره درمانی به عنوان مداخله ای موثر برای کاهش نشخوار فکری استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

نشخوار فکری ، اختلال اضطراب فراگیر ، طرحواره درمانی