تطور روش های تدریس در مدارس ابتدایی: از سنت تا مدرنیته

تاریخچه آموزش و پرورش در جوامع مختلف، گواهی بر تحولات مستمر در روش های تدریس و یادگیری است. مدارس ابتدایی به عنوان نهادهای آموزشی بنیادین، نقش اساسی در شکل گیری شخصیت و مهارت های اولیه فراگیران دارند. در دهه های اخیر، با پیشرفت های تکنولوژیکی و تغییرات اجتماعی، روش های تدریس نیز دستخوش تحولات قابل توجهی شده اند. در حالی که روش های تدریس سنتی عمدتا بر پایه معلم محوری و انتقال دانش از معلم به فراگیران استوار بود، امروزه رویکردهای مدرن به سمت یادگیری فعال و فراگیرمحوری حرکت کرده اند. توجه به تطور روش های تدریس در مدارس ابتدایی، نه تنها به بهبود کیفیت آموزش کمک می کند بلکه به ارتقاء مهارت های اجتماعی و فردی فراگیران نیز منجر می شود. با توجه به اینکه نسل مدرن با چالش های پیچیده تری روبرو هستند، اهمیت استفاده از روش های نوین و مبتنی بر فناوری در آموزش ضروری به نظر می رسد. این مقاله به بررسی تطور روش های تدریس در مدارس ابتدایی از دوران سنتی تا مدرنیته می پردازد. با تحلیل روش های تدریس، به بررسی چالش ها و فرصت های این تحول در نظام آموزشی پرداخته شده است. همچنین تاثیر این تغییرات بر یادگیری و رشد شخصیتی فراگیران بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که با تغییرات در روش های تدریس، فراگیران نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه توانایی های اجتماعی و فردی خود را نیز تقویت می کنند.

کلیدواژه ها:

تطور روش تدریس ، آموزگار ، فراگیران ، سنت ، مدرنیته ، دوره ابتدایی