نقش میانجی مهارت های اجتماعی در رابطه بین جهت گیری زندگی و صمیمیت اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹

این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای مهارته های اجتماعی در رابطه بین جهت گیری زندگی و صمیمیت اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه بنندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد.در این تحقیق از روش توصیفی – پیمایشی و از نوع زمینه یابی استفاده شد و جامعه آماری آن دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد حدود ۲۰ هزار نفر بود. نمونه آماری براساس فرمول تاباچنیک و فیدل (۲۰۱۳) ۱۰۰ نفر مشخص و با روش خوشه ای مرحله ای انتخاب شد. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های صمیمیت اجتماعی میلر و لفکورت (۱۹۸۲)، جهت گیری زندگی شیبر و کارور (۱۹۸۵) و مهارت اجتماعی ماتسون و همکاران (۱۹۸۳) گردآوری و با نرم افراز AMOS ویرایش ۲۳ تحلیل شد. نتایج حاصل از پردازش مدل اصلاح شده نشان داد که مجذور خی بر درجه آزادی در مدل اصلاح شده برابر با ۵۸۸/۱ است. مقدار RMSEA در مدل اصلاح شده برابر با ۰۷۷/۰ است که به معنای برازش قابل قبول می باشد . همچنین آمار IFI و CFI نیز باید بالاتر از ۷/ ۰ هستند. این اعداد نشان می دهند که مدل اصلاح شده پردازش مطلوبی دارد. نتایج نشان داد که مهارت های اجتماعی در رابطه بین جهت گیری زندگی و صمیمت اجتماعی دانش آموزان نقش واسطه ای ایفا نمی کند. همچنین بین جهت گیری زندگی و صمیمیت اجتماعی رابطه وجود ندارد و بین مهارت های اجتماعی و صمیمت اجتماعی نیز رابطه وجود ندارد. آخرین یافته پژوهش نیز نشان داد که بر این اساس فرضیه پژوهش رد می شود و بین جهت گیری زندگی و مهارت های اجتماعی رابطه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، جهت گیری زندگی ، صمیمیت اجتماعی.