مفهوم شناسی قاعده فقهی نفی سبیل و جایگاه آن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

مطابق قاعده فقهی نفی سبیل، که از قواعد مهم فقهی میباشد ، غیر مسلمانان نباید تحت هیچ شرایطی برمسلمانان تسلط و سلطه یابند، زیرا ارزش مسلمانان از غیرمسلمانان بالاتر بوده و دارای جایگاه ویژه نزد خداوند متعال هستند. در طول تاریخ، سلطه گری های بسیاری از سوی بیگانگان درکشور عزیزمان ایران رخ داده است. پس از انقلاب اسلامی، قاعده نفی سبیل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ به کار گرفته شد تا از استیلاء و هرگونه سلطه بر منابع طبیعی،مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و تمامیت ارضی کشور جلوگیری شود. به نوعی میتوان گفت این قاعده فقهی، که در طول تاریخ، فقهای بسیاری به آن اشاره کرده اند و از آن در مقابله با استعمار و سلطه بیگانگان استفاده کرده اند ، نوعی سلاح در مقابل دولت های استعمارگر و سلطه جو میباشد.میتوان گفت سلطه و استیلاء بیگانگان و غیر مسلمانان بر جوامع اسلامی، نه تنها موجب تضعیف کشور و جامعه اسلامی میشود ، بلکه اسلام را نیز تضعیف میکند. قانون اساسی، کاملا مطابق با موازین اسلامی و شرعی و فقهی نوشته شده است و به کارگیری از قاعده اخیرالذکر، بی علت نیست.

کلیدواژه ها:

قاعده نفی سبیل ، سلطه جویی ، مسلمانان ، قانون اساسی.