نقش و کارکرد جادو در شکل بخشیدن به شخصیت ضد قهرمان در داستان امیر ارسلان نامدار با نگرش به نظریه ی مارسل موس

در بسیاری از قصه های عامه مواردی مثل جادو و طلسم دخالت دارد که شاید بتوان امروزه آنها را به خرافات و عقاید بدوی انسانهای گذشتهتعبیرکرد اما باید در نظر داشت که در ورای این اعتقادات و اعمال به ظاهر خرافی، فلسفه و اندیشه ای نهان است. یکی از جلوه های عینیفرهنگ هر ملت، همین داستانهای روایی و فانتزی است که از بارزترین ویژگی آنها استفاده از عناصر جادویی است. امیر ارسلان نامدار یکی ازقصه های عامه است که در آن بیشتر ویژگی های قصه های عامه فارسی به ویژه جادو، بازتاب یافته است. در پژوهش حاضر، این رمان که نمونهموفق فانتزی حماسی ایرانی است، با نگرشی بر نظریه مارسل موس مورد بررسی قرار خواهد گرفت. دلیل انتخاب این اثر، مضامین خیر و شر وکسب هویت در این داستان است و استفاده زیادی که از عناصر جادو در این داستان شده است. پرسش اصلی این پژوهش این است که آیا جادودارای نقش و کارکرد در شکل گیری شخصیت ضد قهرمان میباشد؟ پژوهش حاضر از نوع تحقیقات بنیادی است و با استفاده از روش تحلیلمحتوا صورت گرفته است. در نهایت مقاله به این نتیجه می رسد که جادو دارای کارکرد مستقیم و موثر در شکل بخشیدن به شخصیت ضدقهرمان است و همچنین اهمیت جادو در شکل گیری شخصیت ضد قهرمان در اثر امیر ارسلان نامدار با توجه به نظریه مارسل موس مشهود است.

کلیدواژه ها:

قصه های عامه ، جادو ، طلسم ، امیر ارسلان نامدار ، مارسل موس