بررسی و تحلیل اطلال و دمن در اشعار شاعران و موسیقی قشقایی

ادبیات یکی از عوامل جاودانگی و حیات فرهنگ ها و تمدن های ملل مختلف در جوامع بشریاست. ادبیات قشقایی یکی از شاخه های ادبیات ایرانی است که از نظر ادبی از غنای بالایی برخورداراست. اطلال و دمن گه بر گرفته از اشعار عربی دوره جاهلی است در شعر قشقایی برای بیان غم و اندوهو فراق شاعران رواج زیادی داشته است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اطلال و دمن در شعر وموسیقی قشقایی بوده است. این تحقیق به دو روش انجام شده است. یکی از آنها روش اسنادی کتابخانهای (توصیفی تحلیلی) بوده که با مراجعه به کتابخانه ها و فیش برداری از منابع مطالعاتی معتبر موجود ازجمله کتاب های شعر قشقایی در این زمینه انجام شده است. روش دیگر مصاحبه با چند تن از شاعرانقشقایی بوده است. در این تحقیق اشعار منوچهری، ماذون، نادری دره شوری و دیوان عثمان مختاری ونیز موسیقی قشقایی به عنوان نمونه انتخاب شدند. با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که در موسیقیقشقایی به جنبه های مختلف حماسی، فراق یار و وصف طبیعت قشقایی پرداخته است. همچنین در اشعارشاعران قشقایی همانند اعراب جاهلی اطلال و دمن به وفور آمده است. اما از آنجایی که شاعرانقشقایی یکجا نشین و بیشتر در شهر ساکن بوده اند، در اکثر این شاعران بر خلاف اعراب، معشوقیکجانشین بوده است.

کلیدواژه ها:

ایل قشقایی ، اطلال و دمن ، موسیقی و ادبیات قشقایی ، منوچهری دامغانی/ و ماذون