منقبت گویی درادبیات فارسی

اکثر قریب به اتفاق آثار شعرا با حمد و سپاس و توحید پروردگار باری تعالی و مناقب معصومین (ع) آغاز می شود.ستایش سجایا ومرتبه آسمانی چهارده معصوم (ع) دردیوان اکثر شاعران پارسی گوی نمود بسیار دارد. برخی از شاعران در سروده های متعددی بهاستقبال این مهم شتافته اند. همچنین شاعران متقدم درآثار خویش بیشتر از قالب های قصیده و مثنوی برای ابراز ارادت خویشبهره جسته اند و مضامین متعددی را به صورت مشروح خلق کرده اند. مناقب اهل بیت (ع) بخشی از ادبیات ما را فرا گرفته استو ریشه در فرهنگ پرمایه و کهن سرزمین ما دارد. سال های بسیار زیادی می گذرد که منقبت سرایی پنجه در پنجه ی احساساتو عواطف فارسی زبانان انداخته و با محتوای نهفته در دل ادبیات و واژه های خویش انتقال دهنده ی افکار و عقایدی است کهشالوده جامعه را قوام می بخشد و بنای افکار آن ها را استوار می سازد.

کلیدواژه ها:

مناقب ، منقبت گویی ، شعر ، ادبیات