شخصیت پردازی در رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» اثر زویا پیرزاد

رمان های واقع گرا انعکاس دهنده وقایع زندگی روزمره ماست. می توانیم، چنین بیان کنیم که رمان مجموعه تجربه های زندگی انسان هاست،رمان, تاریخ جامعه شناسی و مردم شناسی است. با این ویژگی هاست که رمان اهمیت پیدا می کند زبرا آیینه ای است که زندگی مارا بهخودمان نشان می دهد. شخصیت در رمان نقش اصلی را بر عهده دارد و سایر عناصر وابسته به آنند. غالبا در داستان شخصیتهای اصلی پیشبرنده طرح خستند و راوی آنها را با اشکال مختلف معرفی می کند. در این مقاله شخصیت پردازی رمان«چراغ ها را من خاموش می کنم، اثرزویا پیرزاد با طرح پرسش ویژگی شخصیت های اصلی رمان و نحوه پردازش آنها توسط نویسنده، بررسی شده و نتیجه این است که شخصیتاصلی رمان که خود راوی است در پردازش شخصیت خود و سایرین نقش دارد و همه شخصیت ها را با توصیف مستقیم و یا عملکرد و گفت و گومعرفی می کند اما بیشترین راه معرفی شخصیتها توصیفی است که نویسنده از آنها دارد و یا از زبان سایر شخصیتها آنها را نشان می دهد.شخصیت کلاریس از ابتدا تا انتهای رمان دارای دگرگونی می شود از این شخصیت او پویاست اما سایر شخصیت ها تغییری در زندگی خود نمی دهند.

کلیدواژه ها:

رمان ، شخصیت ، زویا پیرزاد ، ایستا ، پویا