بررسی تطبیقی مکتب رئالیستی بالزاک و جمالزاده در اوژنی گرانده و دارالمجانین

؛«رتالیسم» به معنی واقع گرایی، به عنوان یک جنبش ادبی در قرن نوزدهم به وجود آمد و هنوز هم به عنوان یک سبک ادبی در ادبیات داستانی معاصر به کار می رود. از دیدگاه مکتب واقع گرایی، ادبیات ابزاری است برای شناساندن رویه واقعی قواعد، روابط و مناسبات اجتماعی، این مکتب بر آن است تا گستره آگاهی های اجتماعی خوانندگان ر افزایش دهد. این هدف مضامین تازه ای را پیش روی نویسندگان قرار میدهد. اونوره دو ببالزا ۱۷۹۹ - ۱۸۵۰ م) و محمدعلی جمال زاده (۱۲۷۰ - ۱۳۷۶ ش) از متفکبران و نویسندگان بنام فرانسه و ایران بودند که با آفرینش آثار خود تاثیر بسزایی در شکل گیری اندیشه و تفکرات جامعه عصر خویش داشته و به بسط ادبیات واقع گرایی به عنوان شیوه ای مشخص در به تصویر کشیدن واقعیت های اجتماعی پرداختند. میان آندیشه های این دو نویسنده شباهت های بسیاری وجود دارد که میتوان گفت جمال زاده از رئالیست بزرگی همچون بالزاک الهام گرفته است. در این مقاله ضمن بیان ویژگی های رئالیسم، آنها را در دو داستان اوژنی گرانده بالزاک و دارالمجانین جمال زاده بررسی و مقایسه نموده، چگونگی به کارگیری آنها، تفاوت ها، اشتراکات دو نو یسنده و میزان تآثیرپذیری جمال زاده از بالزاک ر در این زمینه نشان داده ایم و به بررسی مضامین اجتماعی یکسان و تآثیر محیط، اجتماع و روابط علت و معلولی در واقعیت های زندگی در این دو اثر پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

رئالیسم ، اونوره دو بالزاک ، محمدعلی جمالزاده ، اوژنی گرانده ، دارالمجانین