مقایسه آثار یک دوره تمرین مقاومتی به روش حجم آلمانی اصلاح شده و سنتی بر حجم عضلانی، قدرت و ترکیب بدن زنان فعال
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 200
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OEPPA-17-3_007
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: یکی از مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار بر اثربخشی تمرینات مقاومتی بر قدرت عضلانی و هایپرتروفی حجم تمرینی است. یکی از روش های تمرینی با حجم بالاتر از روش سنتی، روش حجم آلمانی است که البته اثربخش تر بودن آن مورد تردید است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی به روش حجم آلمانی اصلاح شده نسبت به روش سنتی بر هایپرتروفی، قدرت و ترکیب بدن زنان فعال با سابقه تمرین مقاومتی بود.مواد و روش ها: در این پژوهش ۲۴ ورزشکار زن با دامنه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال به صورت داوطلبانه شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۲ نفری تمرین مقاومتی حجم آلمانی اصلاح شده (دو حرکت ابتدایی ۱۰ نوبت و بقیه حرکات سه نوبت) و تمرین مقاومتی سنتی (تمام حرکات سه نوبت) جایگزین شدند. آزمودنی ها ۱۲ هفته تمرینات مقاومتی را با شدت ۶۰ -۷۵ درصد یک تکرار بیشینه، سه جلسه در هفته انجام دادند. پیش از آغاز مداخله تمرینی، داده های سن، قد، وزن، ترکیب بدن (توده عضلانی و درصد چربی)، هایپرتروفی و قدرت عضلانی ثبت و اندازه گیری شد. اندازه گیری ها پیش از دوره تمرینی (۴۸ ساعت قبل)، هفته ششم دوره تمرینی و در نهایت ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در هفته دوازدهم انجام گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که هر دو برنامه تمرین مقاومتی به روش حجم آلمانی اصلاح شده و سنتی پس از ۱۲ هفته سبب افزایش معنادار سطح مقطع عضلانی ران و بازو، قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه و کاهش معنادار درصد چربی می شود (۰۵/۰>P)، اما تغییرات سطح مقطع ران و بازو پس از شش هفته در این دو گروه و تغییر درصد چربی در گروه تمرین مقاومتی سنتی معنادار نبود (۰۵/۰تمرین مقاومتی حجم آلمانی اصلاح شده و تمرین مقاومتی سنتی متعاقب شش و ۱۲ هفته وجود ندارد (۰۵/۰تمرین مقاومتی به روش حجم آلمانی اصلاح شده با وجود حجم تمرین بیشتر نسبت به تمرین مقاومتی سنتی از برتری و مزیت بیشتری در راستای کاهش معنادار درصد چربی و افزایش معنادار سطح مقطع عضلانی ران و بازو و قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه برخوردار نیست. برای نتیجه گیری دقیق تر در این خصوص به پژوهش های بیشتری نیاز است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام حاجی وند
گروه فیزیولوژی ورزشی، پردیس دانشگاهی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
حمید اراضی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران & گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
