بررسی شخصیت گیو در شاهنامه براساس نظریه ی روانشناسی ویلیام شلدون

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 149

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MTCONF08_270

تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1403

چکیده مقاله:

براساس نظریه ی ویلیام شلدون، انسان ها براساس فیزیک بدنی به سه دسته ی اندرومورف، مزومورف واکتومورف تقسیم می شوند که هرکدام ویژگی های شخصیتی مربوط به خود را دارند. این سه دسته بر اساسویژگی های شخصیتی خود، به سه گروه اندیشه ورزان، فعالیت گرایان و لذت گرایان تقسیم می شوند. شلدون برایهرکدام از این دسته ها ۲۰ ویژگی شخصیتی مشخص کرده تا بتوان به وسیله ی آن، شخصیت افراد را طبقه بندیکرد. گیو یکی از پهلوانان شاهنامه، فرزند گودرز کشوادگان است که در این مقاله براساس نظریه ی شلدون، باروش کتاب خانه ای شخصیت او در چهار داستان در جستجوی کیخسرو، تسخیر دژ بهمن، نبرد دوازده رخ وداستان رستم و سهراب بررسی شد و این نتیجه حاصل شد که جنبه ی مزومورف گیو قوی تر از سایر جنبه هاستو اندومورف و اکتومورف را به طور برابر داراست. ویژگی های شخصیتی مزومورف ها یعنی فعالیت گرایی در او قویاست. رشد و استحکام عضلات و استخوان ها از ویژگی های ظاهری اوست.

نویسندگان

مرتضی زین العابدین تبارامیرکلائی

دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات محض دانشگاه خوارزمی