رساله تینیه از شاه داعی شیرازی؛ (تفسیری فارسی و عرفانی از سوره تین و تصحیح نسخه خطی آ ن)

رساله ی تینیه از جمله آثار و رسالات کوتاه شاهداعی شیرازی؛ عارف و شاعر بزرگ قرن نهم ه.ق است که در تفسیر سوره یتین از سوره های پایانی قرآن کریم و به زبان فارسی تالیف شده است. این رساله ی قرآنی و عرفانی که با مفاهیم و اصطلاحاتصوفیانه نظیر مرآت، نور، جلا و استجلا همراه است؛ از آثار کمتر شناخته شده در عصر تیموریه محسوب می شود. تصحیحرساله تینیه در آثار شاه داعی پژوهان از جمله استاد دبیرسیاقی به چشم نمی خورد. مقاله ی پیش رو به معرفی و تصحیح رسالهتینیه براساس مجموعه آثار و نسخ خطی شاه داعی شیرازی در کتابخانه گنج بخش پاکستان پرداخته و جایگاه کتاب آسمانیجهان اسلام و تفسیر آیات آن را در منظر عارفان و صوفیان نشان می دهد. به نظر می رسد تصحیح رساله ی تینیه و دیگررسالات شاه داعی شیرازی در تبیین و ارزش تعالیم صوفیه به ویژه اشارات قرآنی و انسانشناسی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تینیه ، سوره تین ، تفسیر قرآن ، شاه داعی ، انسان شناسی