نقش نظریه وجود رابط در تبیین فلسفی توحید قرآنی

ملاصدرا به عنوان یک فیلسوف مسلمان سعی می کند برای مسائل دینی راهکارهای فلسفی ارائه دهد و گاهی نیز در آثار خود به دنبال تائیدهای قرآن و روایی برای یافته های فلسفی خویش است . در همین راستا صدرا وجود رابط معلول را به عنوان یکی از اصول حکمت متعالیه در مسائل متعدد دینی مانند ربط حادث به قدیم ، نیاز دائم مخلوق به خالق ، علم خدا به جزئیات متغیر، اثبات توحید ذاتی و افعالی ، اتحاد عاقل و معقول ، قاعده امکان اشرف و علم حضوری علت به معلول به کار گرفت . مقاله حاضر نیز در صدد پاسخ به این سوال است که آیا حکمت صدرایی با توجه به وجود رابط معلول قادر به اثبات فلسفی توحید است ؟ و نحوه این اثبات چگونه می تواند باشد؟ با توجه به یافته های این نوشتار پاسخ مثبت است و وجود رابط معلول نقش جدی در اثبات و تبیین فلسفی توحید دارد. نویسنده ضمن بررسی توجه تاریخی حکمای اسلامی به توحید قرآنی ، در دو بخش اصلی به »نظریه وجود رابط « و »نظریه توحید قرآنی « پرداخته و در نهایت ثابت می کند نظریه وجود رابط در حکمت صدرایی ویژگی های بسیار مهمی از توحید قرآنی را به جهت فلسفی تبیین می نماید. پژوهش حاضر بنیادی و تحلیلی است که با روش کتابخانه ای به تحلیل محتوی پرداخته است ؟

کلیدواژه ها:

توحید قرآنی ، وجود رابط ، تعلق ، فقر ، عین الربط