بررسی بینامتنیت در بخش تاریخی شاهنامه و متون پهلوی

بینامتنیت تاثیرپذیری دو یا چند اثر را از یک دیگر نشان می دهد و ثابت می کند که هیچ متن مستقلی وجود ندارد. این مقاله در پی آن است که بینامتنیت بین اندرزنامه های پهلوی و اندرهای موجود در بخش تاریخی شاهنامه را نشان دهد. تاثیرپذیری و بینامتنیت بین این دو اثر در مضمون و محتوای اخلاقی مثل دروغ نگفتن ، بخشندگی کردن، حسادت نکردن؛ مضامین تعلیمی مانند عدم افشای راز، پرحرفی نکردن؛ و مضامین سیاسی مثل چگونگی پادشاهی کردن و مضامین دینی مثل گناه نکردن... است . همچنین بین دو متن اشتراک در تصاویر ادبی مشاهده می شود که در ضمن پندهای این دو متن است و نشان می دهد شاهنامه تاثیرگرفته ازمتون پهلوی است .

کلیدواژه ها:

بینامتنیت ، اندرزنامه های پهلوی ، شاهنامه ، فردوسی .