بررسی صدور آرای غیابی و واخواهی از آنان در آیین دادرسی مدنی

واخواهی در لغت به معنای اعتراض و معادل فارسی آن می باشد؛و اعتراض نیز به معنای ایراد گرفتن،خرده گیریو...آمده است. درترمینولوژی حقوقی،واخواهی را عمل اعتراض معنا کرده است و معترض را واخواه و معترض علیه را واخوانده و معترض عنه راواخواسته،توضیح داده است . پس از محاکمه غیابی و محکوم شدن متهم،برای محکوم علیه غایب،حق واخواهی ایجاد می گردد.حقواخواهی بدین معناست که محکوم علیه رای غیابی حق دارد با رعایت ترتیبات و تشریفات قانونی،به رای غیابی اعتراض کند و دادگاهصادر کننده رای غیابی نیز بر خلاف قاعده فراغ دادرس،مکلف به رسیدگی مجدد می گردد.در این قسمت از بحث، ابتدا واخواهی موردتعریف قرار می گیرد،سپس به شرایط اعمال این حق توسط واخواه،اشاره مختصری می شود.در نظام های بزرگ دادرسی،ضمن احترامبه اصل تناظر،مقررات راجع به ابلاغ احضاریه و...به نحوی تدوین گردیده که با اجرای آنها متهم از دعوایی که علیه او اقامه شده مطلعگردد تا فرصت و امکان دفاع داشته باشد؛لکن عدم شرکت متهم در دادرسی و یا تردید در اطلاع یافتن او ازدادرسی به شرط آنکهمقررات ابلاغ درست صورت گرفته باشد،مانعی در دادرسی و صدور حکم غیابی ایجاد نمیکند.در مقابل،حق اعتراض به رای غیابیکه همان واخواهی می باشد،برای معترض پیش بینی شده است.

کلیدواژه ها:

صدور آرای غیابی ، واخواهی ، تجدید نظر ، آیین دادرسی مدنی