واکاوی و تبیین موازین حقوقی تجارت الکترونیک در ایران

تجارت الکترونیک یکی از جدیدترین مفاهیم حوزه حقوقی می باشد که به انجام فعالیتهای تجاری، دولتی و شخصی با استفاده ازرایانه و شبکه های ارتباطی از راه دور اشاره دارد. در کشور ایران با توجه به اهمیت موضوع تجارت الکترونیک در سال ۱۳۸۲، قوانینمربوط به تجارت الکترونیک در ۸۱ ماده وضع شده است. هدف از مقاله حاضر واکاوی و تبیین موازین حقوقی تجارت الکترونیک درایران است که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. علاوه بر تبیین فرآیند انعقاد قراراداد تجارت الکترونیک، طبقهیافته های تحقیق: ویژگی های الحاقی بودن قرارداد الکترونیکی، عدم حضور فیزیکی طرفین در قرارداد الکترونیکی) از راه دور، اصلرضایی بودن قراردادالکترونیکی، جنبه بین المللی قراردادهای الکترونیکی و درنهایت لزوم استفاده از ابزار ارتباطات الکترونیکی درانعقاد قرارداد از جمله مهم ترین خصوصیات تجارت الکترونیک در ایران است. همچنین قرارداد الکترونیکی بالقوه جزو قراردادهایکتبی محسوب می شود وامضاء الکترونیکی نیز بعنوان محور اساسی اعتبار بیان اراده در معاملات الکترونیکی معتبر شناخته شدهاست. این امر اساسا می بایست در ضمن قواعد حقوق مدنی مقرر می شد که شامل جمیع معاملات الکترونیکی باشد. از طرفی خیلیاز مسائل ماهوی و شکلی متعلق به قراردادهای مدنی نیز در حقیقت همتراز قراردادهای تجاری نیز در محیط الکترونیکی نیازمندبیان قواعد و مقررات شامل و کلی می باشد که تنظیم آن تحت عنوان قانون تجارت الکترونیکی موجب چندگانگی مفاهیم و محدودیتتطبیق قواعد قانونی نسبت به قراردادهای الکترونیکی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

حقوق ، تجارت ، الکترونیک ، واکاوی ، ایران