مسئولیت دولت ناشی از نقض تعهدات زیست محیطی در حقوق بین المللی حقوق دریاها

دریاها یکی از غنی ترین منابع طبیعی بر کرهی زمین است. بستر دریاها، در ماورای صلاحیت ملی دولتها که اصطلاحا منطقه نامیدهمیشود، سرشار از منابع غنی معدنی است که میراث مشترک بشری محسوب می گردد. پیشرفت روزافزون صنعت و فناوری موجبشده تا نیاز به مواد معدنی به ویژه فلزات ارزشمند افزایش یابد و با توجه به محدود بودن این منابع در خشکی، بسیاری از کشورها باهدف رفع نیازهای صنعتی خود، برآن شدهاند تا در قالب مقررات موجود و تحت نظارت مقام بین المللی بستر دریاها، به کاوش وبهره برداری از منابع معدنی واقع در منطقه بپردازند. اما محدودیت های علمی و تجربی بشر نسبت به محیط زیست منطقه و بهرهبرداری از این منابع با روشهای موجود، آلودگی ها و آسیب های زیست محیطی را ایجاد می کند.مسلم است که حفظ محیط زیست دریایی یک مساله جهانی و وظیفه ای بین المللی برای تمامی دولتها است که نقض این تعهد،مسئولیت بین المللی را در پی خواهد داشت. در همین راستا در پژوهش حاضر تلاش شده است ضمن معرفی منطقه، به بررسیعلمی آسیب ها و آلودگی های احتمالی ناشی از کاوش و بهره برداری در منطقه پرداخته و با رویکردی توصیفی تحلیلی و استناد بهکنوانسیون حقوق دریاها (۱۹۸۲)، نظریه ی مشورتی شعبه اختلافات بستر دریاها (۲۰۱۱) و سایر اسناد مربوطه، تعهدات زیستمحیطی عاملان صالحیتدار برای فعالیت در منطقه را برشمرده و ابعاد مختلف مسئولیت بین المللی این عاملان تحلیل گردد.

کلیدواژه ها:

تعهدات بین المللی ، دریا ، دولت ، زیست محیطی