رویکرد نظام کیفری ایران به کودکان بزهکار در تعامل با کنوانسیون حمایت از حقوق کودکان مصوب ۱۹۸۹ سازمان ملل متحد

اطفال و نوجوانان، حساس ترین و در عین حال آسیب پذیرترین مخاطبین نظام کیفری هر کشوری از جمله ایران محسوب می شود.از این رو در دوران معاصر از سوی کنشکران داخلی و بین المللی توجه و تلاش های ویژهای در جهت تدوین اسناد و قوانین بینالمللی مناسب و مفید به حال بزهکران این قشر شده است. تنظیم و تصویب کنوانسیون بینالمللی حمایت از حقوق کودکان از سویسازمان ملل متحد که ایران نیز عضو آن است از مهمترین این اسناد بشمار میرود . در نوشته حاضر به تاثیرات مثبت سند مزبور درقانون مجازات اسلامی جدید به هنگام مواجه با کودک – نوجوان بزهکار علیرغم اصرار قانونگذار بر اتخاذ رویکردی شرعی در تعریفو تعیین سن طفل پرداخته شده است. علاوه بر آن از این رهگذر نقاط ضعف و مثبت قانون مجازات اسلامی جدید نسبت به قانونسابق به عنوان هدفی کاربردی در جهت ارائه توصیه های اصلاحی به قانونگذار آتی قابل توجه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سن ، مسوولیت کیفری ، اطفال