بررسی نمود زیبایی شناسی وابی سابی در مد نیمه دوم قرن بیستم (مطالعه موردی: ایسی میاکه، ری کاواکوبو، یوجی یاماموتو)

دنیای مد، با پیروی از زیبایی شناسی غربی همیشه به دنبال کمال گرایی و پوشاندن نقص هاست. در تناقص با آن، وابی سابی،زیبایی شناسی بر آمده از آیین ذن، جهان ناپایدار و نقص های آن را ستایش می کند. حال چگونه می شود این دو مفهوم متضاد رادر کنار هم به کاربرد و جایگاهی در دنیای فشن بدست آورد؟! در اواخر قرن بیست با ظهور سه طراج ژاپنی در دنیای غربتحولی عظیم در دنیای مد و لباس رقم خورد که هنوز هم درک آن بدون دانستن فلسفه و مفهوم پشت آثار ممکن نیست. حالبا این توصیف، هدف بنیادین این پژوهش تحلیل زیبایی شناسی وابی سابی در مد نیمه دوم قرن بیست می باشد. بر این اساسمسئله ی تحقیق حاضر، یافتن ویژگی های منطبق با فلسفه وابی سابی در طرراحی مد از طریق مطالعه آثار سه تن از طراحانبرجسته ژاپنی می باشد. این تحقیق با ماهیتی کیفی و براساس هدف از نوع بنیادین و با روش تحلیلی-توصیفی با استناد برداده های کتابخانه ای با رویکرد زیبایی شناختی به مطالعه موردی آثار ایسی میاکه، ری کاواکوبو و یوجی یاماموتو می پردازد.یافته های بدست آمده نشان می دهد که طبیعت محوری، نافرینگی، وجود خلاء و فضای خالی، سادگی و استفاده از رنگ هایتیره، بی قاعدگی و زمینی و بی تکلف بودن از ویژگی های مشترک در آثار این طراحان است که هر کدام به نحوی بیانگر فلسفهوابی سابی می باشد.

کلیدواژه ها:

وابی سابی ، زیبایی شناسی پاپنی ، مد غرب ، مد معاصر