تاثیر نقش استاد در یادگیری مبتنی بر حل مسئله : تسهیل کننده یا سخنران؟

مقدمه: یادگیری مبتنی بر حل مساله یک روش یاددهی یادگیری دانشجومحور است که در صورت مشارکت دانشجویان منجر به یادگیری عمیق تر محتوای علوم پایه و علوم بالینی در یک زمینه، یادگیری و بهبود مهارت هایی مانند استدلال بالینی، کار گروهی، حل مسئله، تفکر نقادانه، یادگیری مادام العمر، رهبری و مهارت های ارتباطی و اجتماعی خواهد شد. از آنجا که اساس یادگیری مبتنی بر حل مساله، دانشجو می باشد لذا در جریان آموزش، استاد نقش غیرمستقیم بر عهده دارد که با نقش معمول اساتید متفاوت است و این امر در برخی موارد از اجرای یادگیری مبتنی بر حل مسئله منجر به بروز چالش هایی می گردد. در این مقاله، تلاش خواهد شد به وجوه مختلف انتظاراتی که از استاد به عنوان تسهیل گر در هنگام اجرای روش یادگیری مبتنی بر حل مسئله وجود دارد پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر حل مسئله ، آموزش ، پزشکی