تاثیر مولفه های فرهنگ بومی گیلان در ارتقاء سرزندگی محیط (با تاکید بر فضاهای فرهنگی- هنری)

هر موجودی سرشت جانی دارد و شهر به عنوان یک موجود زنده. سرشت وجودی اش مردمان. خاطرات و حافظه ایست تاریخی، که آن ها را تجربه کرد پشت سر گذاشته و روز به روز پخته تر و غنی تر از دیروزش شده است. از میراث فرهنگی می توان برای خلق و حفظ ارزش شهری و در عین حال حفظ ارتباط قوی با یک حس مکان معتبر استفاده کرد. اگر شهر را به مانند یک موجود زنده فرض کنیم برای ادامه زندگی به سرزندگی و نشاط نیازمند است. از طرفی یافتن فاکتورهای موثر در بومی گرایی یکی از مهمترین مسائلی است که انسان همواره برای تولید و ساخت فضا به آن می اندیشد. تا میزان سرزندگی افراد در محیط زندگی را که تحت تاثیر آن است. پیدا کند. به منظور جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای ( مجلات، کتابها، منابع الکترونیکی و...) جامعه آماری در این تحقیق متخصصان وشهروندان شهرستان گیلان و برای جمع آوری داده های مربوطه از روش میدانی (پرسشنامه) و برای آزمون فرضیات از ابزارها و تکنیک های مختلف استفاده گردیده و برای تجزیه و تحلیل داده های وضع موجود از مدل های معدلات ساختاری و T-test و برای دستیابی به نتایج مورد نیاز از نرم افزار SPSS استفاده شده است. بررسی آمار توصیفی متغییرهای جمعیت شناختی در دو جامعه آماری شهروندان و متخصصین و نیز آمار توصیفی متغییرهای تحقیق پرداخته. در پژوهش پیش رو روش تحقیق از نظر هدف کاربردی. از نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی - تحلیلی است و به دنبال رسیدن به سوال پژوهش است: مولفه فرهنگ بومی بر کدام فاکتورهای سرزندگی و به چه میزان موثر می باشد؟ دستیابی به فاکتورهای بومی گرایی که منجر به ارتقاء سرزندگی می شود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ بومی ، سرزندگی ، محیط ، مرکز فرهنگی- هنری