برنامه ریزی برای فضاهای شهری حاشیه با رویکرد امنیت (SBD) در کاهش آسیب های اجتماعی (نواحی حاشیه اسلام شهر)

هدف از این پژوهش برنامه ریزی برای فضاهای شهری حاشیه با رویکرد امنیت (SBD) در کاهش آسیب های اجتماعی نواحی حاشیه شهر اسلام شهر می باشد. برای رویکرد آمنیت از طریق طراحی پنج رکن و ویژگی قابل تصور است: تعیین قلمرو (قلمروگرایی)، نظارت (اعم از رسمی و غیررسمی)، کنترل ورودی و خروجی، امنیت فیزیکی، مدیریت و نگهداری، اصول پنج گانه این رویکرد. حاصل پیوند بسیاری از دیدگاه ها و تئوری های جرم شناسی اند. با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل توصیفی و سوات تحقیق انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان میدهد برنامه ریزی برای فضاهای شهری حاشیه با رویکرد امنیت (SBD) در کاهش آسیب های اجتماعی تاثیرگذار است. همچنین نتایج نشان داد بیشترین امتیاز مربوط به اصول امنیت فیزیکی می باشد. میزان همبستگی این دو متغیر برابر با ۰/۷۵۸ است حذف فضاهای غیر ضروری و مبهم در ساخت و سازهای جدید با ضریب (۰/۵۲۳) رعایت استانداردها در ساخت وساز با ضریب (۰/۴۷۰) و بهبود سرانه کاربری های شهری در محله از طریق افزایش دادن سرانه های مسکونی فرهنگی. آموزشی، تجاری در محله با حمایت دولت و مشارکت مردم با ضریب (۰/۴۲۵) از مهمترین عوامل تاثیرگذار امنیت فیزیکی در کاهش آسیب های اجتماعی محله حاج شمسعلی همدان به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، فضای شهری ، رویکرد ا منیت ، نواحی حاشیه ای ، آسیب اجتماعی