بررسی طراحی پایدار با توجه به مدل پایداری جهت دستیابی به مکانیسم مصرف کمتر و بهره وری بیشتر از طبیعت

معماری پایدار به عنوان یکی از جدیدترین روش های رشد و ارتقا بر اساس ویژگی های اقلیمی است. در این نوع معماری, ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد، بلکه ارتباط متقابلی با آن برقرار می کند. اصولی که باید رعایت شود تا یک ساختمان در زمره بناهای پایدار طبقه بندی شود:حفظ انرژی، هماهنگی با اقلیم، کاهش استفاده از منابع تجدیدناپذیر و برآوردن نیازهای ساکنان می باشد که تمام این اصول باید در یک پروسه ی کامل منجر به ساخته شدن محیط زیست سالم اجرا شود. در همین راستا در این پژوهش با توجه به هدف دستیابی به مکانیسم مصرف کمتر و بهره وری بیشتر از طبیعت برای درک فرآیند طراحی پایدار می توان از مدل سه گانه پایداری بهره گرفت و اصول و عواملی که باید در طراحی پایدار مدنظر قرار گیرند دراین پژوهش بررسی شدند. و نتایج بدین صورت به دست می آید که برای دستیابی به مکانیسم مصرف کمتر و بهره وری بیشتر از طبیعت. می توانید به جای استفاده بی رویه از منابع طبیعی، می توانید از روش های هوشمندانه تر برای بهره برداری از آن ها استفاده کنید.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، طراحی پایدار ، مدل سه گانه پایداری ، بهره وری از طبیعت