نقش خودتنظیمی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 359
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMRE01_100
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1403
چکیده مقاله:
خودتنظیمی یکی از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است که نقش مهمی در بهبود عملکرد تحصیلی وافزایش انگیزه یادگیری ایفا میکند. خودتنظیمی به توانایی فرد در کنترل و مدیریت رفتارها، افکار و احساسات خود برای دستیابیبه اهداف مشخص اشاره دارد و شامل مولفه های مختلفی از جمله تعیین اهداف، برنامهریزی، نظارت بر پیشرفت و ارزیابی نتایج است.دانش آموزانی که مهارت های خودتنظیمی را در خود پرورش میدهند، قادر به مدیریت زمان به طور موثر، سازماندهی فعالیتهایدرسی و تنظیم راهبردهای یادگیری مناسب هستند. این دانش آموزان معمولا به صورت مستقل و با انگیزه به یادگیری میپردازند وتوانایی بالاتری در مواجهه با چالش های تحصیلی دارند. همچنین، خودتنظیمی به دانشآموزان کمک میکند تا با کنترل استرس واضطراب، تمرکز خود را حفظ کرده و عملکرد بهتری در امتحانات و تکالیف درسی داشته باشند. پژوهش ها نشان میدهد کهدانش آموزانی که دارای مهارتهای خودتنظیمی بالایی هستند، نمرات بهتری کسب میکنند و کمتر دچار افت تحصیلی می شوند.این دانش آموزان همچنین مهارتهای اجتماعی بهتری دارند و در محیط های آموزشی مشارکت فعالتری نشان میدهند. به طورکلی، تقویت مهارتهای خودتنظیمی در دانشآموزان ابتدایی نه تنها به بهبود نتایج تحصیلی آنها کمک میکند بلکه موجب افزایشاعتماد به نفس و انگیزه برای یادگیری میشود. والدین و معلمان نقش مهمی در پرورش این مهارتها دارند و میتوانند از طریقارائه بازخورد مثبت، تشویق به تعیین اهداف واقعبینانه و آموزش راهبردهای مدیریت زمان و حل مسئله به دانش آموزان کمک کنند.به کارگیری برنامه های آموزشی که بر توسعه مهارتهای خودتنظیمی تمرکز دارند، میتواند به عنوان یک راهکار موثر در بهبودعملکرد تحصیلی و توسعه شخصی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. از این رو، شناخت و تقویت خودتنظیمی در دانش آموزانابتدایی به عنوان یک عامل مهم در موفقیت تحصیلی آنها اهمیت ویژه ای دارد و میتواند زمینه ساز پیشرفت های چشمگیر در آیندهتحصیلی و حرفه ای آنها باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا احمدی
آموزگار ابتدایی، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی، ایران