رشد مهارتهای ارتباطی و صمیمیت در معلمان و تاثیر آن در محیط آموزشی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهمترین زمینه های اجتماعی، نقش اساسی در توسعه جامعه و فرهنگ آن بازی میکند.معلمان به عنوان انسانهای کلیدی در این فرآیند، مسئولیت بالقوه ارتجاع ارزشها، دانش و مهارتها به نسل های آینده را برعهده دارند. اما برای این مسئولیت مهم، معلمان باید برخی از مهارتهای کلیدی مانند مهارتهای ارتباطی و همدلی را پرورشدهند تا بتوانند ارتباط موثری با دانش آموزان، همکاران و والدین برقرار کنند و در نهایت، بهبودی در محیط آموزشی به دستآورند. ارتقاء مهارتهای ارتباطی و همدلی در معلمان از اهمیت بالایی برخوردار است. این مهارتها نقش اساسی در ارتقایکیفیت روابط انسانی و اجتماعی در محیط آموزشی ایفا می کنند. معلمانی که توانایی برقراری ارتباط موثر و صمیمانه بادانش آموزان، همکاران و والدین را دارند، میتوانند تاثیرگذاری بیشتری در فرآیند آموزشی داشته باشند و این باعث بهبودعملکرد تحصیلی و روانی دانشآموزان میشود. با توجه به اهمیت این موضوع، انجام تحقیقات و بررسی هایی در زمینه ارتقاءمهارتهای ارتباطی و همدلی در معلمان و اثرگذاری آن در محیط آموزشی، میتواند به شناخت بهتر این فرآیند و ارائه راهکارهایمناسب برای پیشرفت و بهبود آموزش و پرورش کمک کند. این مقدمه با هدف روشن کردن اهمیت این موضوع و جلب توجهبه ضرورت ارتقاء مهارتهای ارتباطی و همدلی در معلمان به اتمام رسید.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، مهارت ارتباطی ، محیط آموزشی ، همدلی