تاثیرآموزش مبتنی بربازی برانگیزش تحصیلی وتوسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر بازی برانگیزش تحصیلی وتوسعه مهارت های اجتماعی دانشآموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماریپژوهش حاضر ، دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند، جهت نمونه گیری در پژوهش حاضر، بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۰۰ نفر از بین جامعه مورد نظر به صورت در دسترس انتخاب شدندو سپس پرسشنامه مهارت اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) و پرسشنامهی انگیزش پیشرفت تحصیلی هارتر (۱۹۸۱)، بینتمامی افراد توزیع شد جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس جند متغیره استفاده گردید. نتابج نشان داد کهفرضیه اصلی پژوهش تایید شده است به عبارتی پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر معنی دار عامل بین آزمودنی ها(F(۴۱.۶۰۹, ۳۲.۲۸۷), P<۰/۰۵ گروه وجود دارد. با توجه به جدول چون سطح معناداری آزمون تحلیل کوواریانس کمتر از۰/۰۵ می باشد، و نمرات میانگین تعدیل شده نشان می دهد جلسات آموزش مبتنی بر بازی بر انگیزش تحصیلی و توسعهمهارتهای اجتماعی دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، انگیزش تحصیلی ، مهارتهای اجتماعی