فهم مدیریت منابع انسانی در زمینه سازمان ها و محیط های آن ها

روانشناسان تجربی ابزارهای پیچیده ای را برای بهبود اثربخشی سازمان ها ابداع نموده اند و شواهد بسیاری وجود دارد که حاکی از افزایش ارزش این روش ها است (مثلا، دنیسون ۱۹۹۰؛ هانسن و ورنرفلت ۱۹۸۹؛ کاوفمن ۱۹۹۲؛ مک دوفی و کرافیک ۱۹۹۲؛ میسی و ایزومی ۱۹۹۳؛ ترپسترا و روزل ۱۹۹۳؛ وزارت کار ایالات متحده ۱۹۹۳؛ ام.ای. هوزلید، منشتر نشده؛ ای.آر. اشنل، اولیان جی.دی، کی.جی اسمیت، اچ پی سیمس جونیور، جی.ای. اسکولی، کی.ای. اسمیت، منشتر نشده). با این حال، کارفرمایان در کشور ایالات متحده آمریکا به کندی”بهترین روش ها“ را اقتباس نموده اند، یعنی روش هایی که در سازمان ها از آن ها به عنوان موثرترین روش ها یاد می شود (برتز و همکاران ۱۹۹۲، رینس و بودرو ۱۹۸۶، ساری و همکاران ۱۹۸۸). تحلیلگران بیان کرده اند که بخش مهمی از مسئله آن است که ماهیت شواهد علمی فاقد زمینه است (مثلا، جانز ۱۹۹۳، موری و دیمیک ۱۹۷۸)؛ در نتیجه، نیاز به انجام تحقیقات در مورد مدیریت منابع انسانی نوین که زمینه را به شکل جدی تر در نظر می گیرد افزایش یافته است (مثلا، بگین ۱۹۹۱، دوبینز و همکاران، ۱۹۹۱، جیمز و همکاران ۱۹۹۲، لتهام ۱۹۸۸)؛ ولی شواهد تجربی بسیاری نشان دهنده رابطه بین شرایط مربوط به زمینه های سازمانی و مدیریت منابع انسانی است. هدف ما از این مرور ادبیات تحقیق افزایش شتاب پیشرفت این حوزه نوظهور است.ما از مدیریت منابع انسانی به عنوان یک مفهوم جامع که این موارد را در نظر می گیرد استفاده می کنیم: (الف) روش های مدیریت منابع انسانی نظیر استخدام، گزینش، و ارزیابی؛ (ب) خط مشی های رسمی مدیریت منابع انسانی که ایجاد و توسعه روش های خاص را هدایت می کنند و تا حدودی محدود می نمایند؛ و (ج) چیره شدن اندیشه های فلسفی مدیریت منابع انسانی، که ارزش های را مشخص می کنند که نشان دهنده خط مشی ها و روش های سازمان هستند. به شکل ایده آل، این موارد سیستمی را در بر می گیرد که موجب جذب، پرورش، ایجاد انگیزش، و حفظ کارمندان می شود و کارکرد موثر و بقای سازمان و اعضای آن را تضمین می کند. برای فهم مدیریت منابع انسانی با توجه به زمینه های خاص آن، ما باید چگونگی تاثیرپذیری این سه مولفه مدیریت منابع انسانی از محیط های داخلی و خارجی سازمان ها را در نظر بگیریم. عوامل مربوط به زمینه های داخلی که ما قصد داریم آن ها را بررسی کنیم عبارتند از فن آوری، ساختار، اندازه، مراحل چرخه حیات سازمانی، و راهبرد تجاری. ما فرهنگ سازمانی را به عنوان یکی از مولفه های تفکیک ناپذیر از مفهوم مدیریت منابع انسانی در نظر می گیریم و بنابراین مدیریت منابع انسانی بدون توجه به فرهنگ سازمانی بی معنا خواهد بود. عوامل مربوط به زمینه های خارجی عبارتند از محیط های حقوقی، اجتماعی، و سیاسی؛ تشکیل اتحادیه ها، شرایط بازار کار؛ ویژگی های صنایع، و فرهنگ های ملی.

کلیدواژه ها:

بین المللی ، پرسنل ، راهبردی ، صنعتی/سازمانی