نهضت ترجمه در میان مسلمانان، اهداف و نحوه مواجهه با آن

اوج ترجمه آثار غیرعربی به زبان عربی در دورهی عباسیان رخ داد. اگرچه قبل از آن نیز در دورهی امویان آثاری به ویژه از زبان فارسی به عربی ترجمه شد، اما شدت و عمق آن در دورهی بعداز آن به خصوص دورهی مامون و جریان بیت الحکمه او روی داد که از چندین جهت قابل بررسی است ، زیرا با گذشت زمان و پدید آمدن علوم جدید به ویژه در عرصه ی زبان شناسی و فلسفه ، ضرورت بازنگری به این برهه تاریخی وجود دارد. در این مقاله نحوه رویارویی برخورد مسلمانان با آثار ترجمه شده و هدف آنان را بررسی می کنیم . هدف ترجمه آثار در این دوره از جمله حوادثی است که در نزد مورخان محل اختلاف است و نگاه یکجانبه ای به آن وجود ندارد. به نظر می رسد مسلمانان نه با نگاه مغلوب به غالب ، بلکه با نگاه باالعکس به سراغ این آثار رفتند و دست به ترجمه آنها زدند. با این ذهنیت سراغ آن آثار رفتند که بدانند سایر ملل در باب مسائل آنان چه گفته اند و بحث اصلی مسئله معرفت و شناخت بوده است . در این پژوهش با روش توصفی - تحلیلی و با شیوه کتابخانه ای و اسنادی به جمع آوری دادهها پرداخته ایم و بعداز توصیف آنان دست به تحلیل زده و به فراخور محدوده زمانی این واقعه تاریخی ، آن را تبیین می کنیم .

کلیدواژه ها:

ترجمه ، عباسیان ، بیت الحکمه ، یونانی ، فلسفه .