نسبت حاکم و قانون؛ تاملی انتقادی در نسبت جایگاه حاکم و نظام حقوقی در اندیشه کارلاشمیت

همواره این مساله که نسبت بین اختیارات حاکم و نظام قانون ی چیست پرسشی بحث برانگیز و زنده بوده است . حقوقدان به عنوان کسی که به دنبال ساختن یک جامعه آرام و بدون تنش است همواره در تلاش است که یک نظامی قانونی خودبسنده و بدون نیاز به هیچ چیز بیرونی بسازد. حقوقدان در این تلقی اساسا هیچ چیزی بالاتر و بیرون از نظام حقوقی را برنمی تابد. کلسن به عنوان نماینده این تفکر اساسا دولت را همان نظم قانونی می پندارد و نه چیزی فراتر از آن. دولت هیچ صلاحیتی فراتر از آنچه در قانون برایش پیش بینی شده است ندارد. اما کارل اشمیت با طرح موقعیت استثنا قصد بیان این مساله را دارد که اساسا جهان پیش بینی ناپذیر است و عرصه واقعیت قابل چارچوببندی نیست . از نظر کارل اشمیت در نقطه استثنایی نظام حقوقی جوابگوی آنچه واقعا در حال اتفاق افتادن است نیست و اینجاست که حاکم به عنوان پاسدار کیان جامعه بایستی فراتر از نظام قانونی دست به تصمیم بزند. در واقع از پس همین تصمیم است که لحظه عادی زندگ ی نیز ساخته می شود. مقاله پیش رو با روش توصیفی -تحلیلی با نظر به ایده کلسن به نسبت نظام قانونی و حاکم ، قصد بیان نابسنده بودن این ایده را با نظر به آراء کارل اشمیت دارد و با بیان نسبت مفهوم استثنا و قانون بدنبال تبیینی نو از نسبت حاکم و قانون است .

کلیدواژه ها:

حاکم ، نظام قانونی ، استثنا ، دولت ، قانون ، کارل اشمیت