جایگاه عهد و پیمان در الهیات اجتماعی از منظر علامه طباطبایی و ابن عاشور

عهد و پیمان و لزوم وفاداری نسبت به آن از موضوعات مهم الهیات اجتماعی قرآن است . این موضوع تا آنجا اهمیت دارد که آیات فراوانی از قرآن به این مسئله اجتماعی اختصاصیافته است . در این تحقیق نظرات و اندیشه های علامه طباطبایی و ابن عاشور درباره این مسئله با روش تطبیقی و شیوه تحلیلی -توصیفی موردنقد و بررسی قرارگرفته است . بررسی عهد و پیمان از منظر این دو مفسر از نوآوری های تحقیق حاضر است . در مطالعه تطبیقی ذکر این نکات که برقراری عهد و پیمان از خصوصیات و ویژگی های زندگی اجتماعی بوده و انسان مسلمان باید به عهد و پیمان خویش حتی با مشرکین پایبند بوده و امر الهی درآیات دلیل بر وجوب وفاداری به عهد و پیمان است به عنوان نقاط اشتراک به دست آمده است . همچنین بنا بر نظر ابن عاشور برقراری معاهده با کفار در صدر اسلام به خاطر قلت عدد و ضعف مسلمین موردنیاز مسلمانان بوده که این مسئله نقطه افتراق دیدگاه دو مفسر شناخته شده و موردنقد و بررسی قرارگرفته است .

کلیدواژه ها:

عهد و پیمان ، زندگی اجتماعی ، علامه طباطبایی ، این عاشور