ویژگی های اخلاقی هادیان در قرآن و نهج البلاغه

پیامبران و امامان همواره در طول تا ریخ با هدایت تشریعی و ارائه طریق،گنجینه های عقول بشری را شکوفا کرده اند و آنان را به سوی سعادت وکمال رهنمون ساخته اند. یکی از اهداف آنان در این مسیر تشکیل م دینه فاضله ی ا جامعه آرمانی است که افراد جامعه در آن، فارغ از هرگونه ظلمو بی عدالتی، به سوی کمال حقیقی و معرفت اله ی پیش روند، اما امام علاوه بر هدایت تشریعی با هدایت تکوین ی و باطنی خود نیز دلهای مستعد راهدایت و ایصال به مطلوب می کند و این شان از شئون امام در پیشبر د مردم به سوی آن حیات طیبه، نقشی مهم و اساسی را ایفا می کند. از آنجاکه، برای رسیدن به چنین جامعه ای، زمینه سا زی، هدایت و تر بیتی دائمی لازم است که از عهده بشر عا دی برنیامده، بلکه بای د پیشوا و رهبری کهاز همه کمالات انسانی و فضائل اخلاقی برخوردار است، این وظیف ه را به عهده گرفته تا بتواند فطرت تشنه بشری را سیراب ساز د. پیامبر و امامیا به عبارتی ها دیان الهی، یگانه شخصیت هایی هستند که به عنوان فر دی معصوم و منصوب پروردگار و وابسته به علم الهی با دارا بودن صفاتاخلاقی همچون ایمان به خدا، غیب، رستاخیر و ... می توان د به تربیت و هدایت مردم بپردازد و آنان را ایصال به مطلوب نماید. به همین دلیل شانهدایت به امر امام نقشی اساسی را در تحقق این آرزوی دی رینه بشر ایفا می کند. روش تحقیق در این مقاله، تحلیلی-توصیفی و شیوه جمع آور یاطلاعات، کتابخانه ای می باشد

کلیدواژه ها:

ها دیان ، اخلاق ، قرآن ، نهج البلاغه