بررسی رابطه کمال گرایی با دلزدگی تحصیلی و عزت نفس اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان کوه چنار

هدف از این مقاله ، بررسی رابطه کمال گرایی با دلزدگی تحصیلی و عزت نفس اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان کوهچنار بوده است . این تحقیق بر حسب هدف، کاربردی ؛ از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ زمانی ، مقطعی بود. جامعه آماری در مطالعه حاضر، کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان کوه چنار (۳۹۹۰ نفر) و بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه آماری ۳۵۱ نفر در نظر گرفته شد و روش نمونه گیری طبقه ای بود . برای گردآوری اطلاعات تحقیق از سه پرسشنامه عزت نفس اجتماعی کوپر اسمیت و همکاران (۱۹۶۷) ، کمال گرایی تحصیلی شورت و همکاران (۱۹۹۵) و دلزدگی تحصیلی پکران و همکاران ( ۲۰۰۲ و ۲۰۰۵) استفاده شد. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط صاحبنظران تایید گردید و پایایی آن به وسیله محاسبه آلفای کرونباخ برای سه پرسشنامه به ترتیب ۹۱۸/۰، ۸۹۸/۰ و ۷۶۳/۰ تعیین گردید. از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تی گروه های مستقل و همچنین نرم افزار SPSS برای بررسی فرضیه های پژوهش استفاده شده است . نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داده است که کمال گرایی و مولفه های آن با دلزدگی تحصیلی و عزت نفس اجتماعی رابطه معناداری برقرار بوده است . همچنین نتایج آزمون تی گروه های مستقل نشان داد که دلزدگی تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری ندارند و عزت نفس اجتماعی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

دلزدگی تحصیلی ، عزت نفس اجتماعی ، کمال گرایی .