جایگاه زن در گفتمان رهبران انقلاب اسلامی ایران

یکی از مسائل مهمی که بعد از پیروزی انقلاب اسامی در ایران به آن توجه ویژه ای شد، مساله زن بوده است. تا قبل از انقاب ایدئولوژی سکوار و مکاتب متعدد نسبت به زن جهت گیریهای خاص و عمدتا بی منطقی داشتند و سعی بر آن بود تا جوامع دیگر را تحت تاثیر افکار خودشان قرار دهند. در عصر حاضر نیز نگاه جوامع به جنس زن گاه نگاهی غربی و گاه شرقی هست؛ در نگاه غربی با تفکرات غلط فمنیستی، زن به عنوان یک ابزار جهت تمتع جنسی مردان و ابزاری در خدمت سرمایه داری جدید است و همچنین خودآرائی زن در جامعه را به معنی آزادی زن قلمداد میکنند و البته زن را یک موجود درجه دوم دارای یک هویت تبعی در خانواده میدانند.حال آنکه انقلاب اسلامی با تکیه بر بنیانهای دینی و مذهب تشیع توانسته در مورد زن بیشترین نزدیکی و قرابت را با مختصات زن ایرانی مسلمان ارائه کند و در تداوم این جریان امام خمینی (ره) و آیت اه خامنه ای نظریه پردازان انقاب و خلق کنندگان هویت نوین به جنس زن به حساب می آیند؛ ازاین رو در مقاله حاضرسعی شده تا ضمن بررسی نوع نگرش اسلام به شخصیت زن در قران و روایت های اهل بیت (ع) ، به احیای شخصیت زنان بعد از دوران بی توجهی به زن و داشتن یک نگاه ابزاری به ایشان توسط امامین انقلاب حضرت امام خمینی (ره) و حضرت آیت الله خامنه ای بپردازد. این تحقیق از نوع تحقیق نظری و روش ان توصیفی - تحلیلی می باشد. برای جمع اوری اطلاعات وداده های لازم ، از قران کریم ، مقالات ومنابع دینی و سخنان امامین انقلاب استفاده شده است.