منزلت زن در کلام گهربار حضرت علی (ع)

خانواده به عنوان اصلیترین نهاد اجتماعی مورد اهتمام مولای متقیان حضرت علی (ع) بوده و به منظور تحکیم و تعالی این نهاد، بخش قابل توجهی از فرمایشات گرانبهای ایشان در نهج البلاغه به تبیین جایگاه زن در خانواده اختصاص یافته است؛ به تعبیر ایشان در بین اعضای خانواده، زنان به دلیل ویژگی خاص شخصیتی و تفاوتهای جنسیتی با مردان در زمینه های گوناگون، نقش بسیار حساس و مهمی در تولید نسل، پرورش جسمی و روحی کودکان، پرستاری، تامین آرامش خانواده، انتقال فرهنگ و زبان، تامین مرد به لحاظ روانی و اقتصاد خانواده ایفا میکنند؛ با این حال در عصر حاضر با طرح ادعاهای بی اساس مانند بی ارزش بودن جنس زن در نگاه حضرت علی (ع) و یا مشغول کردن زنان به امور دنیوی صرف و مصرف گرایی تلاش شده است تا زن را از جایگاه و نقش اصلی خود دور کنند که نتیجه ی این تلاش چیزی جز تضعیف و فروپاشی کانون خانواده نبوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش زنان در تحکیم خانواده با تاکید بر سبک زندگی علوی (ع) است و سعی بر آن بوده تا با توصیف و تحلیل فرمایشات گرانبهای حضرت علی (ع) با ذکر مقدمه ای به بیان کرامت بخشی موای متقیان علی (ع) به شخصیت زن و پاسخ به یک شبهه در مورد زنان بپردازد و زن را که در سیره علوی ارزنده و مفید است و به عنوان رکن اصلی و عامل آرامش خانواده به حساب می آید را معرفی کند و تصریح دارد که زن با نقش و اهمیت چشمگیر خود به عنوان همسر و مادر و با توجه به اصول مختلف در سیره علوی مانند احترام، عفت، صبر و بردباری و ... در استحکام کانون خانواده موثرتر هست.

کلیدواژه ها:

زن ، تحکیم خانواده ، کرامت ، خانواده ، سیره علوی