تبیین مسئله شر از منظر جوادی آملی و جان هیک

مسئله شر از قدیمی ترین وجدی ترین برهانهای اقامه شده برای اثبات عدم وجود خدا یا تناقض در صفات الهی است . تحقیقات نشان می دهد مباحث مربوط به برهان شر، علاوه بر فلسفه اسلامی ، درمیان فیلسوفان مغرب زمین ، چه منکران وجود خدا یا قائلان به نقص صفات الهی و چه مخالفان حجیت این برهان در عدم وجود باریتعالی یا نقض در صفاتش ، مطرح بوده است ؛ و از این جهت ، عدم پاسخ گویی صحیح به آن لطمات جبرانناپذیری به حیات فکری بشر وارد کرده است لذا پرداختن به آن در شرایط فکری جدید ضروری می نماید. لذا نوشتارحاضر، با روش کتابخانه ای به بیان آرای دو متفکر متبحر (جوادی آملی و جان هیک ) در این زمینه پرداخته و ضمن جمع آوری آرای آن دو به بررسی وجوه اختلاف و اشتراک نظرات آنها می پردازد. و نتیجه برآمده حاکی از این است که از نظر این دو متفکر، مسئله شر نمی تواند حقیقت وجود و کمال وجودی الهی را خدشه دار کند.

کلیدواژه ها:

مسآله شر ، جوادی آملی ، جان هیک ، نظام احسن ، نظریه ایرنائوسی